Wydawnictwo: Kotori
Tematyka: Fantasy, Romans, Parodia, Komedia, BL (Boys Love)
Hej, dzieci, jeśli chcecie zobaczyć Smerfów świat, przed ekran dziś zapraszam Was!
A nie, chwila. To nie ten repertuar... Już wiem!
Hej, ludzie, jeśli chcecie zobaczyć Rafa świat, do książki dziś zapraszam Was!
No to zaczynamy recenzję tego sensownego bezsensu! Część druga!
Kto by pomyślał, że Rafael przetrwa pół roku w budzie dla świrów z różdżkami? Kto myślał - ten myślał. Jednakże udało mu się przeżyć to wyzwanie. Co prawda, po drodze dorobił się wrzodów żołądka i wypadających włosów ze stresu, ale czelendż odhaczony i ma się co wpisać do CV. Kolejne pół roku to bułka z masłem, no nie? A przynajmniej tak się wydaje na początku. Tylko nikt nie powiedział, że bułka jest z betonu, a masło... lepiej nie pytać.
Pierwszy tom kończy się piekielną akcją Bieleckiego i Lucjusza w posiadłości Mafroy'ów. Druga część zaczyna się od pociągnięcia tego wątku, kiedy to Rafael grozi domownikom łyżką i rozwala stół pełen jedzenia (a dzieci w Afryce głodują...). Potem zaczynają się kontemplacje na temat sensu życia i tego, w jaki sposób młody Mafroy zabije biednego Polaczka. Po rozmowie z Angelo (dziecko demolka/fotograf wielbiący parki homo/pomiot diabła/kuzyn Lucjusza), w końcu Raf podejmuje się ryzyka i staje "fejs tu fejs" z półbogiem o diabelskim pochodzeniu. Jakoś przeżywa, chociaż trauma psychiczna pozostała (Mafroy przeprosił! Co to się dzieje na tym świecie?!). Przeżyły bliźniaczki Darckmond i żywe papugi - zwane dalej kuzynkami Lucjusza. Święta świętami a na Sylwestra do Hogpartu! Bo przecież chlać pod okiem rodziców Mafroy'a nie wypada, a no i Rega byłoby brak. Także wiecie, czary mary, unce punce i Hogparcik wita ponownie! Butelki szampana już stoją, nawet Severyn się znalazł. Wszystko idzie wraz z muzyką, alkohol hektolitrami się leje, odliczanie i... BUM!!! Nic więcej nie powiem.
Życie sobie dalej płynie, lekcje nadchodzą, a wraz z nimi nowy przedmiot - Wróżbiarstwo! Bielecki, jak to on, wykazuje naturalny talent w czytaniu z kart Tarota. Nauczycielka zachwycona, a on po każdej wróżbie zaczyna miewać jedną wizję. Człowieka już ta monotonia może znudzić. Może i by go znudziła, gdyby nie to, że egzaminy semestralne się zbliżają i trzeba w końcu poczytać o wojnach goblinów (głupio nie zdać z Historii Magii.).
CUDEM, powtarzam CUDEM, Bielecki zdał ze wszystkiego. Do egzaminu z Zielarstwa nawet nie podszedł a i tak zaliczył. Życie, życie jest jak welon. Długie i wkurzające. Chore akcje ciągną się w nieskończoność. Rafael o mało życia nie traci (spaść z miotły 150m nad ziemią), impreza u profesora od Eliksirów, nazwanie największego mistrza "grubawym balaskiem" i list od matki, która serdecznie zaprasza do domu jego ukochanego blond Chucka Norrisa na kolacyjkę. Gorzej być już nie mogło? A właśnie, że mogło! Bowiem wizje nie ustały, a koleś z nich zjawia się w Hogparcie i zamierza wziąć Rafaela ze sobą (samobójca chyba, czy coś) do jakiejś innej szkoły. I nie ma że Bielecki nie chce, bo on o swoim życiu nie decyduje przecież. A to, że Lucjusz z nim nie pojedzie, oznacza rok związku na odległość. Ale wcześniej wspólne wakacje w Polsce, które na pewno zaowocują w sytuacje rodem z praskiej Warszawy! Dresy, dresy, wszędzie dresy i kibole!
Książka krótsza, bo ma tylko 364 strony. Mimo tego wciąż ocieka jadem, lodu spokojnie starczy na kilka drinków, a stężenie absurdu i częstotliwość przekleństw przekraczają wszelkie dopuszczalne normy. Nie radzę czytać w miejscach publicznych, bo jak zaczniecie się śmiać, to jeszcze was do psychiatryka wyślą. W tomie zawierają się 22 wpisy, które wywołują czystą radość u odbiorcy.
Gorąco polecam,
Mishi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz